Wysoka Izbo!

Jest taki jeden magiczny dzień w roku, kiedy w polskim sejmie zasiada komplet 460 zwartych oraz gotowych do ciężkiej pracy posłów i posłanek. Jest taki jeden magiczny dzień, który zamiast karczemną awanturą kończy się satysfakcją z merytorycznej dyskusji i uchwałą daleką od standardów bubli prawnych. Jeden dzień bez podziałów i podkreślania różnic, pełen dobrych wrażeń i energii do działania – dzień sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży.

„Wysoka Izbo! Dostojni Goście!”

Właściwie to nie ja powinnam pisać ten tekst. Powinien to być ktoś postronny. Patrzący z dystansem. Niezaangażowany. Potrafiący oddać cały ogrom edukacyjnych i proobywatelskich doświadczeń, jakie niesie za sobą ten projekt. A ja nie potrafię zgubić perspektywy tej lekko przerażonej dziewczyny siedzącej obok ówczesnego Marszałka Sejmu, Bronisława Komorowskiego. Usiadłam na brzegu fotela, wyprostowana jak struna i z drżącym uśmiechem na ustach przyglądałam się żądnym działania twarzom. Powitanie, otwarcie sesji trzykrotnym uderzeniem laską marszałkowską, przemówienia gości. A potem wszystko popłynęło…

Burzliwa dyskusja i wzory elegancji

Prace nad uchwałą, którą przyjmują posłowie i posłanki rozpoczynają się już przed sesją. Kontrowersje, jakie pojawiają się przy okazji forsowania różnych zapisów pokazują, jak cenna jest  wymiana doświadczeń między aktywną młodzieżą z całej Polski. Niewiele jest takich inicjatyw pozwalających działającym młodym ludziom na przedyskutowanie spraw, z którymi stykają się niemal na co dzień. Niecodziennie mogą oni także poznać od kulis funkcjonowanie polskiego parlamentu. Proces legislacyjny, zmora większości uczniów mających Wiedzę o Społeczeństwie, staje się nagle całkiem prostym schematem

 

 

XVI kadencja zajmowała się działalnością samorządów uczniowskich. O burzliwości dyskusji niech świadczy fakt, że sesja trwała niemal 4 godziny! Obok merytorycznych uwag dotyczących samej uchwały padały jednak mocno niemerytoryczne wtrącenia (jak choćby to o zapisywaniu się do kosmetyczki). Jednak mimo tej okazjonalnej i mocno radosnej twórczości, według wicemarszałka Stanisława Niesiołowskiego, młodzi parlamentarzyści mogliby stanowić wzór dla swoich starszych kolegów i koleżanek „po fachu”, dają prawdziwy „przykład kultury, taktu i elegancji”. Jest jeszcze dla Polski nadzieja!

 

 

Coś się kończy …

Po XVI sesji została uchwała, która dzięki poselskiemu zaangażowaniu zrewolucjonizowała niejeden samorząd uczniowski w Polsce. Zostało także mnóstwo wspaniałych znajomości! Z wieloma posłami i posłankami (kadencji absolutnie wszelakich!) cały czas mam kontakt, staramy się spotykać i nadal wspierać w działaniach. Organizujemy nieformalne konferencje, współpracujemy przy projektach, wymieniamy się doświadczeniami albo tylko rozmawiamy o naszej codzienności.

XVII sesję oglądałam już nie z ławy poselskiej lecz z sejmowej galerii. Różniła się od poprzedniej. Zupełnie inny temat, zupełnie inni ludzie – zupełnie inna, choć równie cenna przygoda. Ale doświadczenia podobne! To samo poczucie, że jest wokół ogromna masa fantastycznych osób, od których wiele można się nauczyć. I wiele można dać od siebie.

… coś się zaczyna

Uczestnicy i uczestniczki tegorocznej sesji zmierzą się z zagadnieniem demokracji w szkole. Temat to trudny, ale dający jednocześnie ogromne możliwości zmian i działania! Prawdziwe wyzwanie dla spragnionych wrażeń i tych, którzy chcą mieć wpływ na swoje otoczenie. Ciężko przekazać mi cały ogrom pozytywnych wrażeń, który na pewno spotkaja Was w trakcie przygody, jaką jest Sejm Dzieci i Młodzieży. Obejrzyjcie zdjęcia, filmiki i pomyślcie o dziewczynie, która będąc już studentką, nadal wspomina ten dzień i z chęcią zasiadłaby raz jeszcze między Wami w poselskich ławach.

Dwa lata temu patrzyłam z marszałkowskiego fotela na tłum nieznanych mi osób. Dziś, idąc przez uniwersytecki kampus, nie dziwię się już wołaniu „hej, to ty prowadziłaś XVI sesję SDiM?”. Cóż, kolejne spotkanie, kolejna rozmowa, kolejna przygoda. Wy również możecie ją przeżyć!

 

 

 

Powodzenia!

Paula Langnerowicz - Marszałkini XVI Sesji SDiM

Zdjęcia: Michał Tragarz